Белорусский самиздат: ПОЭЗИЯ (любительская поэзия).
Юль Томтен 0 за 24 часа
Шведский Дед Мороз Юль Томтен -
Сказочный волшебный гном,
Со своим снеговиком
Поздравляют с Новым годом
Всех детей, даря подарки,
Пряча ночью под кроватки,
Спят когда те сладким сном.
Лев Сапега. 18 за 24 часа
Лев Сапега.
Жил писарь князя Ягелончика,
Богдан Семенович Сапега,
В соку судьбы, совсем молодчиком,
В летах пятнадцатого века.
Приладно к браку взяв имения:
Черею, Лепель, Зельву пришлую,
Расширил княжеским владением
Глушь Белорусскую, затишную.
ЗЕМЛЯ 3 за 24 часа
ЗЕМЛЯ
Упав в ласкающую рожь
Раскинув руки, устремив взор в небо
По телу негой пробегает дрожь
И начинаешь радостью и счастьем бредить.
Вдали так томно проплывают облака
Туманя разум, образы рисуя
Жизнь затихает красотой в веках
Мне миги волшебства даруя.
Страстный туман 0 за 24 часа
Страстный туман
Сегодня мой туман сгорел дотла
В амуре страсти одинокого поэта,
Оставив всполох чувства у котла,
Иль может миг отчаянного лета!
Шелковая мечта 3 за 24 часа
Шелковая мечта
В горячей лаве скального песка
Таится мир неведомый доселе,
Как седина у совсем юного виска,
Как шип розарий в шелковой постели!
Я і БЕЛАРУСЬ! 4 за 24 часа
У маёй краіне, ў Беларусі,я нарадзіўся і жыву.
На словах дабрыні чамусці,я размаўляю, як пяю.
Кахаю родныя прасторы,працяглы шлях азёр і рэчак,
надвор”я розныя узоры І птушак гаманістых спрэчкі.
Ўсю веліч зеляні лясовай,і елкі і сасновы дах.
У іх моц, упартасць і здароў”е,у іх шчасце і цудоўны Пах.
Хiсткi 3 за 24 часа
Хiсткi
Вяртаецца мужык да дому
Пасля вандравання свайго,
Таго не жадаю нiкому,
Як жонка сустрэне яго.
-Нейкi ты сення хiсткi
Крочыш нiбы па вадзе,
Учора прапалы бяз весткi
Дзе ты валындаўся, дзе?
Снедаць чамусьцi не узяўся
Мусiць не смашна было…
Дзе ты учора цягаўся,
Куды цябе чэрце вяло?
Хiсткi у адказ усмiхнуўся,
Шыгалле з ботау страхнуў.
К жонцы сваей павярнуўся,
I у абдымак згарнуў.
-Ты не хвалюся за ежу
Усё было смашна павер.
Cутнасць сваю ножам рэжу,
Каб не хiстаўся давер.
З ранку да поўначы цемнай
Шлэпаў па мроях сваiх,
I на дарозе жыццеўнай,
Я правярау зрок i слых.
Вокладку дзен пералiстваў
Тых, як жанiлiся мы,
Як у каханнi празрыстым,
Грэлi пачуццем дамы.
Толькi што дзеiцца у свеце?
Шлюб стаў нiбыта гайно,
Быццам бы снег у жаркiм леце,
Цi попел, згарэўшы даўно.
Вунь як сусед размаўляе,
У гэтым адзiным жыццi:
-Свабода асобы гуляе,
I марыш, каб з хаты сысцi.
Ды хiба ж так можна саромiць
Жонку-каханку сваю?!
Божанька у шлюбе знаемiць,
Тых, хто увайшоў у каляю.
Потым мужчына, зацiхнуў,
Нейкiм задумлiвым стаў,
Як кацяня, носам чмыхнуў,
I вочы у неба падняў.
Раптам жанчына спужалась:
-Здарылась нешто цi што?
Потым сама захiсталась,
Уздумаўшы зноу абы-што.
Мабыць знайшоу сабе бабу
Гэтак хавае ганьбу…
Ходзiць як летнi абабак,
З дурам сваiм на гарбу…
Лашчыцца, ды абдымае,
Як тый дварняка да рук,
Нiбы вужака шыпляе,
Цi кiнуты маткай шчанюк.
Сутнасць ен ножыкам рэжа
Глядзiткi, каб так i было,
Ен ловiць жалобнасць у мярэжу,
Каб выдрацi з рук вудзiлле.
Ды не, як жадае не будзе,
Bо хiсткi прыдурлiвы вуж,
Ен гэтую ноч не забудзе,
Калi не твае, то няруш.
А мне залiвае салодка,
Пра нейкi замучаны дзень,
Я зараз знайду яму сродкi,
Каб бегаў да песты радзей.
I раптам мужчына звярнуўся
К сямейнай жанчыне сваёй,
I быццам у агонь абярнуўся,
У вочы узглядвая ёй.
-Я так у цябе закаханы,
Ты шчасце мае i жыццё,
Цi у ноч, цi у сонечны ранак,
Мы будзем адзiным лiццём.
Ай, голас мяне напалохаў,
Пялесткамi лашчаных слоў,
Па iм, ен пачуццямi крокаў
Да год, дзе мы разам iзноў.
I сэрца яго затрымчала,
Ад шчасця, што пела з цяплом.
Адразу мне хораша стала,
Я з любым, пад мужнiм крылом.
А. В. Матузава / Полiна 19.03.2014г.
Гористая картинка 3 за 24 часа
На шапке гор сияет нам голубоватый фирн,
Где непредвиденно начаться может сход лавин.
Путь преградит бергшрунд, потом рантклюфт у ледника,
Та трещина окажется довольно глубока.
Кому-то очень дорогому, потерянному во времени... 6 за 24 часа
Поэтический цикл
Восхождение на вершину 5 за 24 часа
Лавиной укрыть могут горы всех нас,
И от камнепада настать смертный час,
Не предугадать, как пройдёт даже данный маршрут.
Готовились долго и вот она цель,
Блестит белоснежных снегов карамель.
Во чтобы ни стало нам надо исполнить мечту.
Добавить статью
Обнародовать свои произведения
Редактировать работы
Для действующих авторов
Зарегистрироваться
Доступ к модулю публикаций