публикация №1382894852, версия для печати

© БЕЛАЯ ВЕЖА


Дата публикации: 27 октября 2013
Автор: Сяргей Брандт
Публикатор: irina (номер депонирования: BY-1382894852)
Рубрика: БЕЛОРУССКАЯ ПОЭЗИЯ
Источник: (c) http://portalus.ru


БЕЛАЯ ВЕЖА

Калi туман хавае да зары
Сцяжынку, што вядзе ў лес
I цягнецца халодным па кары,
Старыя кажуць: „Продак уваскрос!”

Сярод вiльготнай гэтай цiшынi
Пачуецца зноў грукат капытоў,
Успыхнуць у полi стылыя агнi
Урыўкамі даўно забытых сноў.

I дзе раней дуб волатам стаяў,
Паявяцца абрысы моцных сцен.
У тумане, памiж пажухлых траў,
Не патрабуе помнiць узамен.

Застогне цяжка пад канямi мост,
Пачнецца сеча з крыкамi ўначы.
Hе пройдзе вораг цераз гэты пост
Hачная птушка цяжка пракрычыць.

A з першым промнем усё прападзе,
Нi гука, нi замшэлых камянёў.
Як вiр глыбокi, цемрай у вадзе,
Схавае назаўжды абрыўкi сноў.

Нiхто i не паверыць тут, але ж,
Калi туман пральецца малаком,
Убачыш сам абрысы белых веж
І мост, i продка вечнага з канём...


Сяргей Брандт, 17.10.2012

Опубликовано 27 октября 2013 года


Главное изображение:

КЛЮЧЕВЫЕ СЛОВА (нажмите для поиска): Калi туман хавае да зары


Полная версия публикации №1382894852 + комментарии, рецензии

LIBRARY.BY БЕЛОРУССКАЯ ПОЭЗИЯ © БЕЛАЯ ВЕЖА

При перепечатке индексируемая активная ссылка на LIBRARY.BY обязательна!

Библиотека для взрослых, 18+ International Library Network