Белорусская поэзия. Классические и современные стихи белорусских поэтов.
ЗБОРНІК ВЕРШАУ "АГОНЬ ДУШЫ" 15 за 24 часа
АГОНЬ ДУШЫ
Агонь мае душы ў прасторы
Ня згасьне сьвечкай васкавой.
Ён будзе ў радасьці і ў горы
Сьвяціць паходняй баявой.
ЛЕПШЫЯ ВЕРШЫ 175 за 24 часа
Згінь, нядоля
Беларусь
Покліч
Я кахаў
Матылі
«Мы любім даўнія паданні...»
Замчышча
«Вельмі шаноўны пан Рэдактар!..»
«Люблю, не знаючы пуціны...»
Каханне
Дзед
Пралескі
Незразумелае
Скажы
ВЕРШЫ 10 за 24 часа
Самнамбульны шлях,
мой знямогі,
Верона – аскепак веры,
Край, Богім дзе слёзна,
бы ўбогім,
Краіна, дзе ўскройваюць
вены.
ВЕРШЫ 193 за 24 часа
Зімовы настрой
Ціха-ціха снег лажыцца
На палі і на лужок.
І пяшчотны сон мне сніцца –
Ціхі, белы, як сняжок.
Завіруха завывае,
Свішча вецер за акном.
ПО ТРАЕКТОРИИ ЛУЧА 524 за 24 часа
Наша встреча будет не скорой пока.
Высоко надо мной плывут облака.
Может быть, ты над ними сегодня летишь.
Если я не увижу, меня ты простишь.
КУФАР 92 за 24 часа
Быў час ў маім Краі
сягоння туманны,
аднесены хваляй,
час прадзены, тканы.
Працоўныя рукі
каханай матулі
усіх накармілі,
усіх апранулі.
Ад лёну зярняці
да белых палотнаў
паслала, спрала,
паткала ахвотна.
ДАУНІНА 12 за 24 часа
Гісторыю спраў вялікіх твораць людзі,
якіх у нетрах ўзгадаваў народ.
Былі мы ад вякоў, мы ёсць. Мы будзем,
на спадчыне дзядоў сваіх — крывіцкі род!
ЛЕПШЫЯ ВЕРШЫ 19 за 24 часа
Родная мова
Мова нашых бацькоў
і дзядоў ,
Беларуская родная мова!..
Яе водгук мне чуецца
ў гудзе вятроў,
Плёскат хвалі рачной –
яе слова.
Не цураюся
роднае мовы сваёй,
Што на волю крынічыць-імкнецца.
ЛЕПШЫЯ ВЕРШЫ 17 за 24 часа
Ачышчайся
Ад смецця чужога
Вадою радзімай,
Да духоўнай крыніцы
Народа свайго прыпадай.
Хай жа будзе табе
І падмогай,
І ўцехай адзінай
Наш хваёва-пралескавы,
Свіцязанска-наднёманскі
Край!
ЗНАЁМСТВА (УРЫВАК З АПОВЕСЦІ "НЕ ЗГІНЕ НА ЗЯМЛІ ЧАЛАВЕК") 16 за 24 часа
За пятнаццаць год пражывання ў горадзе Коска прывык да цывілізаванага побыту, да вулічнай мітусні, шуму машын, мноства крамаў, прыгожых вітрын і зараз не хацелася з усім гэтым развітвацца. Адчуванне было такое, бы выпадала з сэрца штосьці самае дарагое і любае. Праходзячы каля інтэрната, у якім ён некалі жыў халасцяком, Коска неяк не на жарты расчуліўся. Ён абвёў позіркам вокны пяціпавярхавой будыніны, спыніўся на сваім акне, якое размяшчалася на другім паверсе, як раз насупраць уваходу ў інтэрнат, і прыгадаў, колькі там прайшло незабыўных вечароў у іх вясёлай халасцяцкай кампаніі, колькі было выпіта віна, прагаворана пра дзяўчат. Здаецца ,той пакой, у якім яны жылі, ніколі не ведаў суму. Хлопцы падабраліся здаровыя,улюбёныя ў жыццё, пры магчымасці ні ў чым сабе не адмаўлялі. А ўнізе, дзе размяшчаўся чырвоны куток, па вечарах – у суботу і нядзелю – праводзіліся танцы. На адзін з такіх вечароў як раз і прыйшла яна, Анюта, ягоная сённяшняя жонка, якая толькі што выкінула яго са сваіх апартаментаў і сказала, каб больш дамоў не вяртаўся.
ПАРТНЁРЫ БИБЛИОТЕКИ рекомендуем!
ОБРАТНО В РУБРИКУ?
LIBRARY.BY - это электронная онлайн библиотека. Мы собираем научные и литературные авторские произведения Загрузить свои работы
При использовании материалов библиотеки обязательно ставьте обратную активную гиперссылку на источник.
Добавить статью
Обнародовать свои произведения
Редактировать работы
Для действующих авторов
Зарегистрироваться
Доступ к модулю публикаций