Белорусская поэзия. Классические и современные стихи белорусских поэтов.
ЗБОРНІК ВЕРШАУ "АГОНЬ ДУШЫ" 0 за 24 часа
АГОНЬ ДУШЫ
Агонь мае душы ў прасторы
Ня згасьне сьвечкай васкавой.
Ён будзе ў радасьці і ў горы
Сьвяціць паходняй баявой.
ЛЕПШЫЯ ВЕРШЫ 0 за 24 часа
Згінь, нядоля
Беларусь
Покліч
Я кахаў
Матылі
«Мы любім даўнія паданні...»
Замчышча
«Вельмі шаноўны пан Рэдактар!..»
«Люблю, не знаючы пуціны...»
Каханне
Дзед
Пралескі
Незразумелае
Скажы
ВЕРШЫ 0 за 24 часа
Самнамбульны шлях,
мой знямогі,
Верона – аскепак веры,
Край, Богім дзе слёзна,
бы ўбогім,
Краіна, дзе ўскройваюць
вены.
ВЕРШЫ 0 за 24 часа
Зімовы настрой
Ціха-ціха снег лажыцца
На палі і на лужок.
І пяшчотны сон мне сніцца –
Ціхі, белы, як сняжок.
Завіруха завывае,
Свішча вецер за акном.
ПО ТРАЕКТОРИИ ЛУЧА 0 за 24 часа
Наша встреча будет не скорой пока.
Высоко надо мной плывут облака.
Может быть, ты над ними сегодня летишь.
Если я не увижу, меня ты простишь.
КУФАР 0 за 24 часа
Быў час ў маім Краі
сягоння туманны,
аднесены хваляй,
час прадзены, тканы.
Працоўныя рукі
каханай матулі
усіх накармілі,
усіх апранулі.
Ад лёну зярняці
да белых палотнаў
паслала, спрала,
паткала ахвотна.
ДАУНІНА 0 за 24 часа
Гісторыю спраў вялікіх твораць людзі,
якіх у нетрах ўзгадаваў народ.
Былі мы ад вякоў, мы ёсць. Мы будзем,
на спадчыне дзядоў сваіх — крывіцкі род!
ЛЕПШЫЯ ВЕРШЫ 0 за 24 часа
Родная мова
Мова нашых бацькоў
і дзядоў ,
Беларуская родная мова!..
Яе водгук мне чуецца
ў гудзе вятроў,
Плёскат хвалі рачной –
яе слова.
Не цураюся
роднае мовы сваёй,
Што на волю крынічыць-імкнецца.
ЛЕПШЫЯ ВЕРШЫ 0 за 24 часа
Ачышчайся
Ад смецця чужога
Вадою радзімай,
Да духоўнай крыніцы
Народа свайго прыпадай.
Хай жа будзе табе
І падмогай,
І ўцехай адзінай
Наш хваёва-пралескавы,
Свіцязанска-наднёманскі
Край!
ЗНАЁМСТВА (УРЫВАК З АПОВЕСЦІ "НЕ ЗГІНЕ НА ЗЯМЛІ ЧАЛАВЕК") 0 за 24 часа
За пятнаццаць год пражывання ў горадзе Коска прывык да цывілізаванага побыту, да вулічнай мітусні, шуму машын, мноства крамаў, прыгожых вітрын і зараз не хацелася з усім гэтым развітвацца. Адчуванне было такое, бы выпадала з сэрца штосьці самае дарагое і любае. Праходзячы каля інтэрната, у якім ён некалі жыў халасцяком, Коска неяк не на жарты расчуліўся. Ён абвёў позіркам вокны пяціпавярхавой будыніны, спыніўся на сваім акне, якое размяшчалася на другім паверсе, як раз насупраць уваходу ў інтэрнат, і прыгадаў, колькі там прайшло незабыўных вечароў у іх вясёлай халасцяцкай кампаніі, колькі было выпіта віна, прагаворана пра дзяўчат. Здаецца ,той пакой, у якім яны жылі, ніколі не ведаў суму. Хлопцы падабраліся здаровыя,улюбёныя ў жыццё, пры магчымасці ні ў чым сабе не адмаўлялі. А ўнізе, дзе размяшчаўся чырвоны куток, па вечарах – у суботу і нядзелю – праводзіліся танцы. На адзін з такіх вечароў як раз і прыйшла яна, Анюта, ягоная сённяшняя жонка, якая толькі што выкінула яго са сваіх апартаментаў і сказала, каб больш дамоў не вяртаўся.
ПАРТНЁРЫ БИБЛИОТЕКИ рекомендуем!
ОБРАТНО В РУБРИКУ?
LIBRARY.BY - это электронная онлайн библиотека. Мы собираем научные и литературные авторские произведения Загрузить свои работы
При использовании материалов библиотеки обязательно ставьте обратную активную гиперссылку на источник.
Добавить статью
Обнародовать свои произведения
Редактировать работы
Для действующих авторов
Зарегистрироваться
Доступ к модулю публикаций