Жорсткія ваенныя рэаліі І. Навуменку ўдалося стварыць праз паказ убоства вопраткі і абутку навабранцаў: «Сярод абутку былі лапці, чуні, апоркі, розных відаў і фасонаў разбітыя чаравікі і, мабыць, на тры ці чатыры сотні людзей ніводнай пары прыстойных ботаў». Здаецца, ніхто з беларускіх пісьменнікаў, асэнсоўваючы ваенную тэму, не засяроджваўся на такіх «дробязях» салдацкага побыту, як гэта зрабіў І. Навуменка. Яны з’яўляюцца ў творы мастацкімі дэталямі, дзякуючы якім пісьменніку ўдалося перадаць усю жорсткую праўду вайны. У апавяданні «Хлопцы самай вялікай вайны» мастаком слова пераканаўча паказана, якой цаной заплаціла савецкая краіна за Вялікую Перамогу. Засведчыў пісьменнік і масавы энтузіязм напаўгалодных, абы-як адзетых і абутых людзей, якія, нягледзячы ні на што, рабілі ўсё магчымае і немагчымае ў барацьбе з акупантамі.