АДАМЧЫК ВЯЧАСЛАУ

КАЧЕСТВО РАБОТЫ: 67%

Вячаслаў   Адамчык  з’яўляецца  адным  з   вядучых  беларускіх  пісьменнікаў,   аўтарам  шырока  вядомай  тэтралогіі   “Чужая  бацькаўшчына”  (1978),  “Год   нулявы”  (1983),  “І  скажа  той   хто  народзіцца”  (1987),  “Голас   крыві  брата  твайго”  (1990).  У   цэнтры  ўвагі  пісьменніка — заходнебеларуская  вёска  Верасава.   Аўтар  прасочвае  жыццё  герояў  на   працягу  даволі  вялікага  перыяду.   Тут  і  часы  даваеннай  польскай   дзяржавы,  і  першыя  гады  савецкай   улады,  і  перыяд  фашысцкай   акупацыі.

У   рамане  “Чужая  бацькаўшчына”  В. Адамчык  выкрывае  меркантыльнасць,   уласніцтва,  прагу  нажывы,   бездухоўнасць.  Твор  прысвечаны   паказу  жыцця  былой  Заходняй   Беларусі  напярэдадні  яе  вызвалення.   У  центры  яго — сям’я  Уласа   Корсака.  Жыццё  самога  Уласа,   здаецца,  не  заслугоўвае  папрокаў :   не  краў,  не  падманваў,  не   рабіў  зла  людзям,  не  быў   гультаём  і  абібокам.  Але  ж   жыў  па  прынцыпу  “мая  хата  з   краю”.  Нікому  ён  асабліва  не   дапамог,  зўсёды  застаючыся  ў   цяні.  Пражыў  жыццё  Улас,  пры   гэтым  не  страуіўшы  сябе  як   чалавека.  Але  пакаранне  за  жыццё   ў  сваёй  нары,  толькі  дзеля   сябе  не  мінула  яго,  паламаўіы   лёс  дачкі  Алесі.  Жыла  яна   хціва,  зайздросна,  з  бабскімі   забабонамі  і  сваркамі.  Алеся   страчвае  чалавечую  годнасць,   пераступае  праз  народную  мараль   і  этыку  і  а здольнай  на   злачынства,  здраду.  Яна  выходзіць   замуж  за  парабка  Імполя,  затым   атручвае  атручвае  свякруху  і   нямую  залоўку,  перапісваючы  на   сваё  імя  зямлю.  Але  не   прыносіць  шчасця  чужая   бацькаўшчына  Алесі,  яна   ператвараецца  ў  рабыню  зямлі,   маёмасці  і  бытавых  абставін.   Няўтульна  становіцца  і  Імполю,   для  якога  шырокі  свет  закрыўся   вузкаэгаістычнымі,  дробнымі   інтарэсамі.

У   другі  рамане  В. Адамчыка  “Год   нулявы”  прасочваецца  далейшы  лёс   герояў.  Падзеі  адбываюцца  ў  1939   г.,  каді  Заходняя  Беларусь   воінаў  Чырвонай  Арміі.  З  тымі,   хто  выйшаў  насустрач  воінам,  быў   і  Імполь.

Заключны  твор  тэтралогіі — раман  “Голас  крыві  брата  твайго” — прысвечаны  падзеям  Вялікай  Айчыннай   вайны.  Героі  яго  (Алеся,  Імполь,   Міця  Корсак,  Хрысця)  прайшлі   праз  цяжкія  ваенныя  выпрабаванні.   Раман  заканчваецца  сцэна  гібелі   Міці  Корсака.  Алеся  і  Імполь   вязуць  нябозчыка  на  могілкі.  “Жыць   трэба,  жыць  !”,  -- усклікае  Алеся,   убачыўшы  бягучага  насустрач  ёй   шасцігадовага  сына.  Так, жыццё   нельга  спыніць,  перарваць.  Яно   прадаўжаецца  ў  нашых  дзецях  і   ўнуках.

РАБОТА ДОБАВЛЕНА В АРХИВ: 16 СЕНТЯБРЯ 2001