ЛЕПШЫЯ ВЕРШЫ

Белорусская поэзия. Классические и современные стихи белорусских поэтов.

NEW БЕЛОРУССКАЯ ПОЭЗИЯ


БЕЛОРУССКАЯ ПОЭЗИЯ: новые материалы (2024) →

Меню для авторов

БЕЛОРУССКАЯ ПОЭЗИЯ: экспорт материалов
Скачать бесплатно! Научная работа на тему ЛЕПШЫЯ ВЕРШЫ. Аудитория: ученые, педагоги, деятели науки, работники образования, студенты (18-50). Minsk, Belarus. Research paper. Agreement.

Полезные ссылки

BIBLIOTEKA.BY Беларусь - аэрофотосъемка HIT.BY! Звёздная жизнь
О библиотеке library.by
ТОП-100 статей на library.by за месяц
Добавить публикацию на library.by


Публикатор:
Опубликовано в библиотеке: 2004-09-25

МАЛЕЦ ВЛАДИМИР

Калі ты толькі забіраеш,

Не аддаеш

і не ўкладаеш,

Дык што

нашчадкам

застаецца?

Што ў спадчыну перадаецца?..



* * *

Разам з сонцам я дзень сустракаю,

Новы дзень!..

Залацісты прамень –

Новым вершам ізноў прывітаю,

І растануць зноў цемень і цень.

Сонца ўзыдзе і сэрца адцепліць –

Запульсуе ў радках жывых кроў.

Яна сум учарашні прасветліць

І зрыфмуе з сугучнасцю слоў.

І пральецца прамень залацісты

На пралескі, разлогі, палі,

І народзіць той дзень прамяністы

Новы плён

на радзімай зямлі!



Беларусі

Колькі вынесла пакутаў,

Ліхалеццяў, розны здзек…

Веру, вызваліцца з путаў

Працавіты чалавек!

Сыдуць у нябыт нястачы

І бязлітасны прыгнёт.

І жыццё пераіначыць

Беларускі наш народ!

У кожнага -

свая Радзіма

У кожнага – свая Радзіма:

Улетку дорага і ў зіму.

Як сонца свеціць у ваконца,

Так і яна ў душу бясконца.

То спеў прывабны і чысцюткі,

То ўсмешка мілай незабудкі,

То жаль, то роспач, то ўспаміны –

Старонкі той куток адзіны.

То апячэ, нясцерпным болем:

Як журавы над ціхім полем,

Памкненні адляцяць з краіны –

Бы ў маці адымаюць сына.

Усё з табою тут гамоніць,

А ты не здольны слова змовіць,

А сэрца сумам замірае

І ў неба з думкамі ўзлятае…

Куды ляціце, думкі - гусі,

З куточкаў любых Беларусі?

Хто вас трывожыць,

Што штурхае,

Аб чым душа турботы мае?

Ці можа там, за небасхілам,

Ёсць вам куточак болей мілы,

Ці можа – лепшыя парадкі:

Без працы можна есць аладкі?..

Не веру, што там лепей будзе,

Там будзеце вы як прыблуддзе,

І будзе там вам незайздросна,

Бо без Радзімы – невыносна.

І кожны год ізноў і знову

Прыйходзіш да тае высновы,

Што як ні міла там, ні люба,

А без Радзімы сэрцу – згуба.

О, Беларусь! О, край мой мілы!

Вітаю цябе песняй шчырай!. –

З ёй уздыхнеш ты з поўнай сілай,

І мо ўзляціш са мною ў вырай!?..

* * *

Калі ты толькі забіраеш,

Не аддаеш і не ўкладаеш,

Дык што нашчадкам застаецца?

Што ў спадчыну перадаецца?..

Памяць

… А памяць - як машына часу:

Незразумелым выкрунтасам

Мінулым выплыве, асвеціць

І ўсё да дробезяў адмеціць.

Прасее крыўду, поспех, радасць,

Уздым душы і сэрца млявасць,

Неспадзявана хваляй ветру

Мільгне маланкамі ў паветры.

Мова

О мова матчыны!

Ты песняй

І шчырым сонцам на прадвесні

Расплавіш лёд душы няшчаснай.

Жыві!

Не адыходзь заўчасна!



Там, за аблокамі,

высока...

Там, за аблокамі, высока

У прасцягу, недасяжным воку,

Блукае Усясветны Розум…

І ўскалыне міжволі роздум,

Што Кімсьці ўсё запланавана:

Каму і як наканавана,

Каму якой ісці дарогай,

І тых шляхоў-дарогаў многа.



І кожны, кожны шлях пад зоркай

Салодкі можа быць ці горкі,

Як выбраць, як не памыліцца,

Адзіны, і на ім не збіцца?..

Складаную жыцця задачу,

Як вырашыш ты: так ці начай?..

А вырашыш – і возмеш горку,

І разгарыцца твая зорка!

У небе зор суквецці свецяць

І ўсе дарожкі нашы мецяць...

Якую зорку хто там знойдзе?

Якой дарожкай ён і пойдзе?

Песня без слоў

Не магу я сабе дараваць,

Што не здолеў цябе зберагчы.

Каб той час мне назад адагнаць,

Дык слязінцы не даў бы сцячы

З тваіх мілых ласкавых вачэй,

У якіх я каханне знайшоў…

І цячэ мая песня без слоў,

І агнём невыносным пячэ…

1999г.

Не забыць

Думкі, думкі плывуць, як аблокі,

Праз якія - зноў сонца з нябёс.

Без цябе я такі адзінокі! –

Зруйнаваны нягодай мой лёс.

Плачам сэрца застогне, заб’ецца,

Што не можа ўсвядоміць тугу,

Ці жыву, ці мне толькі здаецца. –

Без цябе болей жыць не магу!..

1999г.

Светлай памяці Тваёй…

Мінулі летуценнем светлыя гады,

Але нязгасна ззяюць твае вочы.

Час, лепшы доктар, прыйдзе,

як заўжды,

І сонца ўзыйдзе з непрасветнай

ночы.

У валасах маіх бялее сівізна…

Вакол жыццё струменіць і

смяецца.

Была і будзеш – Сонца і Вясна!

Маё каханне

вечным застаецца!..

1999г.



Унучка

Ты так жадала быць бабулькай,

Пяшчотай цешыцца над люлькай…

Дык у Дыянкі, твае ўнучкі –

Твае танюсенькія ручкі.

І голас падае зычліва,

Як ты нядаўна, уладліва,

І плача гэтак і смяецца

Як ты… -

Ці гэта мне здаецца?..

Маёй матулі

(да 70 - годдзя)

За пяшчоту тваю,

За падтрымку тваю

І за безліч трывожных начэй

Усё сэрца сваё

Я табе аддаю,

Каб душы тваёй стала лягчэй.

1999г.

Дні маладосці

Крынічны струмень весялосці

Асветліць, душу мне ўскалыша,

Пахмельныя дні маладосці

Схваліся дзесьці

ў зацішак…

1999г.

Нараджэнне

З першым крыкам немаўляці

Свеціць шчасцем сэрца маці.

Слёзы радасці, надзеі

Ад вялікасці падзеі!

Новые статьи на library.by:
БЕЛОРУССКАЯ ПОЭЗИЯ:
Комментируем публикацию: ЛЕПШЫЯ ВЕРШЫ


Искать похожие?

LIBRARY.BY+Либмонстр • Яндекс • Google
подняться наверх ↑

ПАРТНЁРЫ БИБЛИОТЕКИ рекомендуем!

подняться наверх ↑

ОБРАТНО В РУБРИКУ?

БЕЛОРУССКАЯ ПОЭЗИЯ НА LIBRARY.BY

Уважаемый читатель! Подписывайтесь на LIBRARY.BY в VKновости, VKтрансляция и Одноклассниках, чтобы быстро узнавать о событиях онлайн библиотеки.
Библиосеть Либмонстр в VK Шоубизнес Беларуси Знакомства на KAHANNE.COM