Актуальные публикации по истории и культуре Беларуси.
Старажытны каменны век (палеаліт). Першапачатковае засяленне тэрыторыі Беларусі 3 за 24 часа
Фарміраванне чалавека як біялагічнага віду адбывалася ва ўмовах прыкметнага пахаладання клімату, а яго распаўсюджанне ў Еўропе прыпала і ўвогуле на ледавіковую эпоху. Зацяжныя халады, што доўжыліся многія дзесяткі тысяч гадоў, змяняліся пацяпленнямі, калі наступаў больш спрыяльны клімат. Гэтыя кліматычныя ваганні аб'ектыўна спрыялі эвалюцыі чалавека, вучылі яго прыстасоўвацца да розных экалагічных умоў, развівалі інтэлект, прымушалі вынаходзіць спосабы захаваць сваё жыццё.
Асаблівасці каменнага веку на Беларусі 16 за 24 часа
Найбольш працяглы, складаны, а нярэдка і драматычны перыяд мінулага чалавецтва - каменны век. На яго прыпадаюць і максімальнае пахаладанне апошняй сотні тысяч гадоў, калі 20-18 тысячагоддзяў назад наш край цалкам стаў непрыдатным для існавання тут чалавека, і найбольшае пацяпленне 6 тысячагоддзяў назад з асабліва спрыяльнымі ўмовамі для ўсяго жывога. У ім былі і адчайная барацьба за выжыванне ў ледавіковую эпоху і, мабыць, гармонія з прыродай у цёплыя часы.
Асаблівасці першабытнай эпохі гісторыі Беларусі 3 за 24 часа
Першабытны перыяд нашай гісторыі не толькі самы працяглы, але і надзвычай важны, бо ў ім закладваліся асновы будучага развіцця краю, размешчанага на памежжы Заходняй і Усходняй Еўропы, на водападзелах рэк Балтыйскага і Чарнаморскага басейнаў.
Анты на Беларусі 5 за 24 часа
АНТЫ (лац. Antes, Anti), славянскае военна-палітычнае аб'яднанне 6-7 ст., вядомае па звестках шэрага візантыйскіх аўтараў. Паводле Іардана (6 ст.), анты і склавіны з'яўляліся часткамі "шматлікага племя венетаў". Ім дадзены канкрэтныя геаграфічныя прывязкі, якія дазваляюць лакалізаваць антаў у перыяд экспансіі на Балканы. Па меркаванні таго ж аўтара, анты - "самыя магутныя з іх (славян)", жылі паміж Днястром і Дняпром, дзе "Пантыйскае мора ўтварае дугу".
Азярное на Беларусі 0 за 24 часа
АЗЯРНОЕ, археалагічныя помнікі - паселішчы каменнага, бронзавага і жал. вякоў каля в. Азярное Любанскага раёна Мінскай вобласці, на возеры Вячэра. Выявіў і даследаваў у 1985-1991 М.М.Крывальцэвіч.
Адаменка на Беларусі 0 за 24 часа
АДАМЕНКА, археалагічныя помнікі - селішчы і могільнікі каля вёскі Адаменка Быхаўскага раёна Магілёўскай вобласці.
Авары на Беларусі 1 за 24 часа
АВАРЫ (грэч. Avapoi; лац. Avares), старажытны, верагодна, цюркамоўны народ. Цалкам або часткова авары атаясамліваюць з жужанямі (кітайскія жуань-жуані), якія былі вядомы ў Цэнтр. Азіі, дзе ў сяр. 5 ст. ўтварылі дзяржаву. У 552-555, пад час стварэння Цюркскага каганата, яе разграмілі цюркі-паўстанцы на чале з родам Ашына. Частка авар пазбегла знішчэння і пайшла на захад, далучаючы да сабе інш. плямёны. Верагодна, гэтае аб'яднанне ў 558 уварвалася ў Паўн. Прычарнамор'е і пакарыла некаторыя мясцовыя, у асноўным качэўніцкія, групоўкі. Паводле сцвярджэння пасольства цюркаў у Канстанцінопалі, еўрапейскія авары - разнароднае аб'яднанне, якое толькі ўзяло сабе грознае імя азіяцкага народа.
Абарончыя збудаванні на Беларусі 0 за 24 часа
АБАРОНЧЫЯ ЗБУДАВАННІ, штучныя перашкоды, якія ствараліся для абароны пасяленняў, тэрыторый, асобных пабудоў і г.д. Па вартасцях, канструкцыйных асаблівасцях і выкарыстанні розных элементаў абарончых збудаванняў падзяляюцца на простыя і складаныя, па выкарыстанні розных матэрыялаў для іх узвядзення - на драўляныя, земляныя, драўляна-земляныя, мураваныя (каменныя, цагляныя ці каменна-цагляныя). Абарончыя збудаванні дапаўняліся натуральнымі перашкодамі: складаным рэльефам, балотамі, вадаёмамі. Першыя абарончыя збудаванні - гарадзішчы - узводзілся ў раннім жалезным веку (у розных рэгіёнах Беларусі з 7 ці 4 ст. да н.э.).
Абакумы на Беларусі 3 за 24 часа
АБАКУМЫ, археалагічныя помнікі - паселішча і курганны могільнік каля в. Абакумы Лоеўскага раёна Гомельскай вобласці.
Сцяпан Некрашэвіч 3 за 24 часа
20-я гады XX стагоддзя далі беларускай нацыянальнай навуцы цэлую плеяду выдатных мовазнаўцаў, якія, атрымаўшы, нарэшце, магчымасць даследаваць, вывучыць і расказаць шырокім масам гісторыю і сучасны стан роднай мовы, актыўна заняліся гэтымі, несумненна, востра патрэбнымі, надзённымі - з аднаго боку, складанымі і неадназначнымі - з другога праблемамі і пытаннямі. Адам Багдановіч, Мікалай Байкоў, Пётр Бузук, Іван Бялькевіч, Вацлаў Ластоўскі, Яўген Воўк-Левановіч, Язэп Лёсік, Сцяпан Некрашэвіч, Браніслаў Тарашкевіч, Леанід Цвяткоў - што ні імя, сапраўдная эпоха ў гісторыі матчынай мовы. На думку іх паслядоўніка, вядомага мовазнаўцы другой паловы таго ж XX стагоддзя прафесара Аркадзя Жураўскага, "найбольш значным спецыялістам у беларускім мовазнаўстве таго часу аказаўся Сцяпан Міхайлавіч Некрашэвіч, які за параўнальна кароткі час праявіў сябе як здольны арганізатар беларускай мовазнаўчай навукі і адначасова як старанны даследчык з шырокім дыяпазонам навуковых інтарэсаў".
ПАРТНЁРЫ БИБЛИОТЕКИ рекомендуем!
ОБРАТНО В РУБРИКУ?
LIBRARY.BY - это электронная онлайн библиотека. Мы собираем научные и литературные авторские произведения Загрузить свои работы
При использовании материалов библиотеки обязательно ставьте обратную активную гиперссылку на источник.
Добавить статью
Обнародовать свои произведения
Редактировать работы
Для действующих авторов
Зарегистрироваться
Доступ к модулю публикаций